رحمان اف, عبدالجبار, باباخانی, مصطفی. (1390). سرچشمه‌های «شاه‌نامه» و تأثیر‌پذیری هنری و ادبی فردوسی از آن*. فصل نامه تحقیقات تمثیلی در زبان و ادب فارسی, 3(9), 189-220.
عبدالجبار رحمان اف; مصطفی باباخانی. "سرچشمه‌های «شاه‌نامه» و تأثیر‌پذیری هنری و ادبی فردوسی از آن*". فصل نامه تحقیقات تمثیلی در زبان و ادب فارسی, 3, 9, 1390, 189-220.
رحمان اف, عبدالجبار, باباخانی, مصطفی. (1390). 'سرچشمه‌های «شاه‌نامه» و تأثیر‌پذیری هنری و ادبی فردوسی از آن*', فصل نامه تحقیقات تمثیلی در زبان و ادب فارسی, 3(9), pp. 189-220.
رحمان اف, عبدالجبار, باباخانی, مصطفی. سرچشمه‌های «شاه‌نامه» و تأثیر‌پذیری هنری و ادبی فردوسی از آن*. فصل نامه تحقیقات تمثیلی در زبان و ادب فارسی, 1390; 3(9): 189-220.
سرچشمه‌های «شاه‌نامه» و تأثیر‌پذیری هنری و ادبی فردوسی از آن*
2دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی ـ دانشگاه ملی تاجیکستان .
چکیده
«شاه‌نامه» شاه‌کار ادبی، تاریخی و ملّی است؛ ازاینرو تأثیرات آن بر فرهنگ و ادب ما غیر قابل انکار است. بی‌شک «شاه‌نامه» یکی از مهم‌ترین آثاری است که در طول هزار سال تاریخ پر فراز و نشیب ایران در جهت حفظ میراث پرافتخار نیاکانمان و شناخت و اعتلای هویت‌های ملّی، فرهنگی و زبانی ما بیش‌ترین تأثیر را به جا گذاشته است. راز ماندگاری و تأثیر‌گذاری آن یکی این است که فردوسی داستان‌ها و روایت‌های کهن ملّی را پایة کار خود قرار داده است و دیگر اینکه این داستان‌ها را در زیباترین صورت هنری و ادبی ارائه کرده است. ازاینرو شاه‌نامه‌پژوهی در متن مطالعات ملّی قرار دارد. در این مقاله کوشش شده است تا نخست با معلوم کردن منبع و یا منابع و مآخذ فردوسی در سرودن «شاه‌نامه»، پیوند جنبه‌های هنری و ادبی «شاه‌نامه» را با سرچشمه‌هایش دریابیم؛ سپس میزان امانت‌داری و وفاداری فردوسی به منبع یا منابع مورد استفاده‌اش و در عین حال خلاقیت هنری و ادبی او را مورد بررسی و پژوهش قرار دهیم.
2- اسلامی ندوشن، محمّدعلی (1376)؛ زندگی و مرگ پهلوانان در شاه‌نامه. تهران: آثار.
3- تفضّلی، احمد (1386)؛ تاریخ ادبیّات ایران پیش از اسلام، به کوشش ژاله آموزگار. تهران: سخن.
4- حسن‌زاده، علی‌رضا و ملک‌زاده، مهرداد (1381)؛ «مروری بر تاریخ و گرایش‌های اسطوره‌شناسی در ایران» (گفتگو با کامران فانی)، کتاب ماه هنر، شمارة 51-52، تهران: ص14-23.
5- حمیدیان، سعید (1372)؛ درآمدی بر اندیشه و هنر فردوسی. تهران: نشر مرکز.
6- خالقی مطلق، جلال (1386)؛ «نگاهی به هزار بیت دقیقی و سنجشی با سخن فردوسی»، سخن‌های دیرینه (مجموعه‌مقالات دربارة فردوسی و شاه‌نامه)، به کوشش علی دهباشی. تهران: افکار.
8- داد، سیما (1385)؛ فرهنگ اصطلاحات ادبی. تهران: مروارید.
9- دوستخواه، جلیل (1380)؛ حماسة ایران یادمانی از فراسوی هزاره‌ها. تهران: آگه.
10- دوفوشکور، شارل هانری (1381)؛ «اخلاق پهلوانی و اخلاق رسمی در شاه‌نامة فردوسی»، ترجمة ب. نادرزاده، تن پهلوان و روان خردمند (مجموعه‌مقالات)، به کوشش شاهرخ مسکوب. تهران: طرح نو.
11- رحمان‌اف، عبدالجبّار (1388)؛ پندارهای اساطیری در ادبیّات تاجیکی. دوشنبه: پژوهشگاه فرهنگ فارسی - تاجیکی سفارت جمهوری اسلامی ایران در تاجیکستان.
12- ریاحی، محمّدامین (1382)؛ سرچشمه‌های فردوسی‌شناسی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
13- ریاحی، محمّدامین (1387)؛ فردوسی. تهران: طرح نو.
14- زرقانی، مهدی (1388)؛ تاریخ ادبی ایران و قلمرو زبان فارسی: تطور و دگردیسی ژانرها تا میانة قرن پنجم. تهران: سخن.
15- زرّین‌کوب، عبدالحسین (1376)؛ آشنایی با نقد ادبی. تهران: سخن.
16- سرّامی، قدمعلی (1383)؛ از رنگ گل تا رنج خار. تهران: علمی و فرهنگی.
ابتدای صفحه